WebTrainer

"Ik heb een goede fietstechniek omdat ik ook aan mijn pedalen trek." is een opmerking die wel vaker gehoord wordt. In een onderzoek in 1990 heeft op de Vrije Universiteit Anita Beelen onder leiding van professor Anthony Sargeant er al eens naar gekeken bij renners op elite niveau. De conclusie was dat renners helemaal niet in staat zijn om langdurig aan hun pedalen te trekken als ze fietsen met trapfrequenties boven de 90 omwentelingen per minuut. Als ze aan hun pedalen trekken dan kunnen ze dat dus maar heel kort. Het enige wat de renners doen als ze beweren dat ze aan hun pedalen trekken, is dat de voet die omhoog komt minder hard op de pedaal rust. Er kan wel aan de pedalen getrokken worden bij aanvang van een sprint of versnelling. Ook in sommige gevallen bij hele lage trapfrequenities, maar nooit langdurig en bij trapfrequenties hoger dan 90 omwentelingen per minuut.

Hierboven is een grafiek te zien van een niet getrainde fietsster op de Lode Excalibur Sport met torque meting. Deze ergometer meet de torque voor zowel het linker als het rechter been apart. In de grafiek staat het gemiddelde voor het linker en het rechter been van een aantal omwentelingen die achter elkaar zijn uitgevoerd. De donkere lijn is het gemiddelde van de metingen, de lijn er  boven en er onder is de standaard deviatie (een maat voor hoe constant het bewegingspatroon is) Op de x-as staat de hoek aangegeven. 0 graden is als de crank verticaal omhoog staat, bij 90 graden staat de crank horizontaal naar voren.

Goed is te zien dat als het ene been bij ongeveer 90 graden de maximale torque levert het andere been een negatieve torque levert. Die twee bij elkaar opgeteld levert de netto torque. Deze netto torque vermenigvuldigd met de trapsnelheid (in radialen per seconde) geeft het vermogen dat geleverd wordt.

Ook hier zien we dus dat de persoon het ene been omhoog laat liften op de pedaal als het andere been de pedaal naar beneden duwt.