WebTrainer

Koersen in Zuid Afrika

Eind Oktober kwam Leon Burger naar me toe en vroeg of hij me even kon spreken. Leon was toen ongeveer 2 jaar als coach werkzaam bij WebTrainer waarbij het laatste jaar ook vaak op de praktijk in Den Haag. Hij was coach tijdens de WebTrainer BergOp clinics, nam inspanningstesten af en coachte een groep sporters. Dat liep prima. Toen Leon de vraag stelde zag ik direct dat er wat aan de hand was. De relaxte Leon was nu wat nerveus. Dus ik zeg: "Laten we het meteen maar even doen. Er is nu toch tijd.". Het was terecht dat Leon wat nerveus was. Hij legde me zijn idee voor om nu hij afgestudeerd was en wat werkervaring had toch nog een jaar helemaal voor het koersen te willen gaan om te zien hoe ver hij nog in de wielersport kon komen. "Adrie, wat denk jij ervan?" Ja wat denk ik ervan..... Jammer dat ik hem voor een flink deel kwijt raak, het is immers een prima vent. Prachtig om in elk geval één jaar zo te kunnen fietsen. Leon is nu een jaar aan het koersen. Hierbij een verslag van zijn volgende buitenlandse etappe koers.

Februari 2011. Na mijn vorige wieleravonturen in Marokko en Costa Rica reisde ik eind februari naar Zuid-Afrika om opnieuw deel te nemen aan een nationale ronde: The Tour of South Africa. Een etappekoers met start in Johannesburg en finish in Kaapstad: 1068 km in 7 etappes. Zuid-Afrika. Het land van Nelson Mandela, waar maar liefst 11 verschillende talen worden gesproken, het land met een gigantisch hoge werkloosheid, criminaliteit en corruptie en met de meeste HIV-besmetten ter wereld. De populairste sporten zijn cricket en voetbal, met als hoogtepunt de organisatie van het WK voetbal van 2010. Daar ging ik samen met mijn ploeggenoten van mijn nieuwe team Ruiter Dakkapellen naar toe om te koersen.

De eerste koers van het nieuwe seizoen is altijd spannend. Heeft de geleverde trainingsarbeid van de afgelopen winter de juiste conditie opgeleverd? Daarnaast was het deelnemersveld ook nog eens een stuk sterker dan wij gewend zijn. Maar liefst drie Pro-Continentale ploegen stonden aan het vertrek, met als sterkste ploeg Europcar, waar Anthony Charteau – de winnaar van de bolletjestrui in de Tour de France – de kopman was. De rest van de ploegen was van Continentaal niveau of waren nationale selecties. Ter verduidelijking: ons team heeft de zogenaamde LSE status, dat nog een trap lager is dan de Continentale status.

Etappe 1 Menlyn Park Shopping Centre to Montecasino 154 km

De eerste rit was direct een lastige. Niet zozeer door de hoogteprofielen, maar vooral door de hoogte zelf. Zoals gezegd was de start van de race in de stad Johannesburg. Deze stad ligt op 1700 meter hoogte. Op deze hoogte sliepen we en de koers was eveneens op deze hoogte. In combinatie met een temperatuur van meer dan 30ºC en het sterke deelnemersveld zorgde dit voor een lastige eerste dag. De temperatuur en de zon zorgden indirect voor flink wat slachtoffers in het peloton. Vele renners vergaten zich namelijk in te smeren voor de start van de etappe. Het resultaat was dat ondanks het lekkere weer er veel coureurs noodgedwongen de rest van de week met armstukken moesten koersen. Toch kon het nog erger. Er werd namelijk ook veel gevallen. Voornaamste slachtoffer was een van de favorieten van de ronde: de eerder genoemde Anthony Charteau. Met een gebroken sleutelbeen moest hij de koers verlaten. Zelf kende ik een goede dag en finishte zonder al te veel problemen in het peloton. De etappe werd gewonnen door de Brit Kristian House na een indrukwekkende solo. De voorsprong die hij behaalde tijdens deze rit stond hij de rest van de week niet meer af.

Etappe 2 Montecasino via Soweto to Montecasino 163 km

De start van rit 2 kende een normaal verloop. Een harde koers tot het moment dat er een groepje wegreed. Dan volgde er een plaspauze, waarna er enkele ploegen op kop van het peloton reden en de voorsprong van de koplopers gestaag terugliep. Niets aan de hand, een etappe volgens het boekje. Maar dan volgde er iets opmerkelijks. We mochten niet verder. De koersdirectie hield de koplopers en het peloton stil. In eerste instantie zorgde dit voor hilariteit. Er werd wat ontspannen gelachen, praatjes gemaakt en geintjes uitgehaald en na een kleine 10 minuten mochten we verder. Echter werden we al snel weer onderbroken. De reden van het oponthoud was dat de wegen in Johannesburg niet verkeersvrij gemaakt konden worden. De renners begonnen dit maal wat te klagen, aangezien het gevoel in de benen niet geheel prettig is na een onderbreking tijdens de koers. Even konden we weer verder, maar niet veel later moesten we weer voet aan de grond zetten. De verkeerssituatie was te gevaarlijk en de organisatie besloot om de etappe af te lassen. Terug in het hotel konden we direct onze spullen pakken. De volgende etappe werd immers in Port Elisabeth gereden, zo’n 1000 km ten zuiden van Johannesburg. De renners gingen per vliegtuig en de begeleiding mocht de route ’s nachts per auto afleggen.

Etappe 3  Nelson Mandela Bay Stadium to Summer Strand 177 km

Start en finish van de derde etappe was in Port Elisabeth. Een stad aan de kust, waar altijd veel wind staat. En wind betekent waaiers. De derde etappe werd daardoor bijzonder lastig. Het begin van de rit was echter vrij eenvoudig. De ploeg van de leider in de wedstrijd controleerde de koers en wij kregen de tijd om de meerennende olifanten, giraffen en struisvogels eens goed te bestuderen. Een bijzonder tafereel. Heel veel tijd om hiervan te genieten kregen we echter niet. Op de weg terug naar Port Elisabeth trok de Franse formatie Europcar het peloton op een lint. De felle zijwind zorgde ervoor dat alles in waaiers uiteensloeg. Zelf ging ik de fout in door te ver achterin het peloton te rijden. Op dit niveau ben je dan gezien. Langzaam zag ik de eerste en tweede waaier voor me wegrijden en dus kon ik niet deelnemen aan de finale van de etappe, maar reed ik rustig in de bus – de grote groep met geloste coureurs- richting de streep.

Etappe 4 Bloukrans Bridge to George 153 km

Helaas liep de vierde etappe uit op een lichte teleurstelling. De laatste 20 kilometer van deze koers waren zwaar. Een steile beklimming a la de Redoute, gevolgd door nog enkele korte hellingen. Maar voordat ik hier aan begon reed ik al op een gigantische achterstand. De rit begon namelijk gelijk met een beklimming. Ik reed niet slecht, maar een valpartij bergop gooide roet in het eten. Voordat ik weer op de fiets zat reed ik in een groep met geloste renners, waarmee ik samen de rest van de etappe voltooide. Hierdoor had ik wel de mogelijkheid om goed van het Zuid-Afrikaanse landschap te genieten.

Etappe 5 Oudtshoorn to Barrydale 175 km

Deze dag werd vooral gekenmerkt door de extreme hitte. De thermometer gaf zelfs 38 graden aan. Tijdens een beklimming in de volle zon is dit bepaald geen pretje. Na 10 bidons begon het peloton massaal aan de laatste kilometer. De massasprint leverde voor ons geen korte uitslag op.

Etappe 6 Hermanus to Stellenbosch 140 km

De koninginnerit ging van start in de kustplaats Hermanus. Voor de start zagen we hier walvissen zwemmen. Vier hellingen moesten vandaag beklommen worden. Waarvan de laatste top gelijk de finish van de rit was. Voor mij de laatste kans om te kijken hoe de conditie er nu daadwerkelijk voor stond en voor de klassementsmannen de laatste kans om de leider uit de gele leiderstrui te fietsen. Op de derde klim van de dag werd de gashendel volledig opengedraaid. Het peloton spatte uit elkaar en zelf kon ik goed meekomen. De eerste 15 mannen reden weliswaar iets te hard, maar niet ver daarachter passeerde ik met een 20 tal renners de top. Na de afdaling en enkele strubbelingen begonnen we met zo’n 35 renners aan de slotklim. Pas in de laatste 2 kilometer spatte de koers uit elkaar. Ik moest de rol lossen en bolde als 30e over de meet. De conditie bleek in orde. Dat biedt vertrouwen voor de rest van het wielerseizoen.

Etappe 7 Paarl to Paarl 104 km

De laatste rit was een criterium over iets meer dan 100 km. Een formaliteit, zou je zeggen. Maar voor mijn ploeggenoot Gijs Strating liep deze rit niet goed af. In de laatste 10 km ging een volgauto vol in de remmen, omdat een renner een lekke band had. Gijs had dit te laat in de gaten en vloog vol door de achterruit. Daar was niks meer van over. Gelukkig bleef Gijs wel heel. Met enkele diepe snijwonden kwam hij er relatief goed van af.

De koers zat er op en werd afgesloten met een gezellige avond in Kaapstad, waar we uitzicht hadden op de bekende Tafelberg. Wederom een prachtige ervaring. Volgende koers: Tour de Taiwan, die op 19 maart van start gaat.

Website: meer Leon Burger | Fotos

WebTrainer verzorgt persoonlijke coaching.
Neemt u een WebTrainer Coach abonnement dan krijgt u een vaste persoonlijke coach die u helpt uw sportieve ambities te realiseren.
De coach maakt een optimaal trainingsplan, binnen de tijd en mogelijkheide die u heeft. De trainingen worden samen geëvalueerd en hij motiveert om uw doel te bereiken.
Trainingsbegeleiding die alleen voor topsporters gereserveerd leek, is nu beschikbaar voor iedereen.

Zoeken in nieuwsberichten

Zoeken