 04-09-2011
| Elianne: ICH HABE (M)EINEN TRAUM… |
|
Fred de Jonge en Elianne van Meerendonk hebben de Ötztaler Radmaraton volbracht. Vooral voor Elianne een bewijs van hoe ver je kunt komen met een groot doorzettingsvermogen. Hieronder is hun verslag van deze monstertocht door Oostenrijk te lezen.
|
|
In 2010 laat ik mij verleiden tot een deelname aan de Ötztaler Radmaraton in Oostenrijk. Een 238 km lange tocht met daarin 5500 hoogtemeters over 4 bergen, de Kühtai, de Brenner, de Jaufenpass en als laatste de Timmelsjoch.
Gezien bij mij het talent en ervaring voor dergelijke tochten ontbreekt besluit ik mij aan te melden bij WebTrainer BergOp. Samen met man Fred doorloop ik strikt het trainingsprogramma opgesteld door trainer Jim.
|
| De hele voorbereiding loopt geheel volgens plan. Eén ding wat nog ontbrak was de kennis van het parcours. Op stel en sprong hebben we besloten dat ik mij zou aanmelden voor de Radsportwoche in Sölden. Deze week bestond uit 5 dagen fietsen waarbij de Ötztaler in twee delen zou worden gereden. Het geluk is bij de domme… wegens annulering was er nog een laatste plaatsje vrij. Na die week was het vertrouwen in een goede afloop van de “echte” Ötztaler sterk toegenomen, maar je weet nooit welke factoren zullen tegenwerken. |
 |
Zondag 28 augustus om 06.45 uur klinkt het startschot.
Wij staan ergens halverwege de rij van 4000 deelnemers. Het duurt even voor we kunnen vertrekken. De temperatuur is net boven nul, maar windstil en het beloofd een droge zonnige dag te worden. De eerste 30 km gaan licht naar beneden wat ik met een gemiddelde van ruim 43 km/u heb afgelegd. Vervolgens een draai naar rechts waar de klim van de Kühtai begint. Het was nog zodanig koud dat ik nog even mijn extra laag kleding heb aangehouden. |
 |
| Op deze klim heb ik de wijze raad van verschillende mensen opgevolgd, namelijk: niet te snel die berg oprijden, laat je niet (af)leiden door de snellere jongens. Voor mijzelf had ik de wens uiterlijk 09.30 uur bovenop de Kütai te staan. Tot grote vreugde stond ik daar om 09.20 uur en lag dus 10 minuten voor om mijn schema. Honger had ik niet, toch maar iets gegeten. Wel voortdurend gezorgd dat ik mijn vochthuishouding op peil hield. |
| Inmiddels was een schifting tussen de snelle en langzame renners geweest, waardoor het niet meer al te druk was in de afdaling en het verdere verloop van het parcours. Pas na Innsbruck mijn extra laag kleding uitgetrokken en weggeven aan toeschouwers in ruil voor een bekertje krachtbouillon. Echter van dit brouwsel heb ik de eerste 2 uren wel 15 keer genoten, vreselijk het bleef maar opkomen. Uiteindelijk na flink wat water te hebben gedronken leek het doorgespoeld. Inmiddels reed ik al op de Brenner in een groepje met lekker tempo, ik denk zo’n 26 km/u, en in tegenstelling tot de andere jaren… er was geen tegenwind. |
 |
| De Brenner bereikt omstreeks 12.10 uur, 20 minuten voor op eigen schema, dat geeft de burger moed. Ik heb nog steeds een erg goed gevoel. Heb nog niet in het rood gereden, nog steeds een vrij lage hartslag en goede trapfrequentie. Na een kleine hap en vele bekers vocht de afdaling ingegaan op weg naar de Jaufenpass. Voordat ik aan de klim begon, eerst de resterende extra kledinglaag uitgetrokken omdat de temperatuur nu tussen de 25 en 30 graden lag. |
| Met volgepropte zakken en een energiereepje achter de kiezen aan de klim begonnen. Onderweg begon ik echter mijn gewrichten, met namen knieën, enkels en heupen te voelen, en ik wist dat dit niet door het fietsen kwam maar door onze wandelingen die wij eerder deze week in de bergen hebben gemaakt. Tja dat bleek de enige smet op de perfecte voorbereiding, maar ach… we hadden tenslotte toch ook vakantie. Ik had angst dat mijn knieën het zouden begeven dus ben ik mijn krachten erg blijven doseren. De tussenstop op de Jaufenpass was helaas enkele honderden meters voor de tijdswaarneming waardoor je geen reëel beeld krijgt hoe lang je over die beklimming hebt gedaan. Eén ding staat vast ik reed om 14.55 uur over de mat. Nog 5 minuten voor op eigen schema. Oei, dat is dus flink ingeboet, maar van paniek was geen sprake. Oplettend, doch met gezwinde spoed naar beneden, St Leonhart. Daar even gestopt om mijn windvest op te bergen en een energiereep te eten. Maar toen ik na deze stop verder reed zag ik dat ik een cruciale fout had kunnen maken… Ik was ongeveer 300 meter gestopt voor de mat van de tijdswaarneming die je uiterlijk 15.30 gepasseerd moest zijn, ik passeerde hem om 15.28 uur!!! Ik had mijn reepje dus beter even verderop kunnen eten. Maar goed, ik was nog op tijd om de laatste klim, de Timmelsjoch te beginnen. Mijn knieën bleven zeuren dus besloot ik om op gezapig tempo verder te rijden. Iets over 17.00 uur bij de laatste tussenstop in Schönau aangekomen. Ik moet toegeven dat niet meer alleen mijn knieën zeurden maar mijn hele lichaam inmiddels wel als gebroken voelde, maar door de 2 boterhammen met zoute kaas en toch weer krachtbouillon (die wel goed verteerde) kikkerde ik weer helemaal op. De zon was jammer genoeg al achter de bergtop verdwenen zodat het aanzienlijk frisser werd. Daarom alvast mijn armwarmers en windvest aangetrokken. Op weg naar de extra drinkstop, daar mijzelf weer voorzien van magnesiumdrank. En ook maar alvast mijn kniestukken aangetrokken. |
 |
| Het laatste stuk naar boven, mijn trapfrequentie varieerde nog tussen de 40 en 50 omwentelingen, bang voor mijn knieën, maar nog zeker niet uitgeput. Ik passeerde mannen die lopend naar boven gingen, wezenloos rondkijkend op een muur zaten of kermend van de kramp overhoop lagen. Van dat alles was bij mij geen sprake, ik zag alleen op mijn Polar dat ik ruimschoots op tijd bovenop de Timmelsjoch zou staan. En inderdaad om 18.55 uur passeerde ik de mat. 35 minuten voor de uiterlijke doorkomsttijd. Bovenop was het ijskoud, de langs de kant geschoven sneeuw, die de dag voordien was gevallen, lag er nog. Daarboven was ik erg blij dat ik de hele dag heb rondgefietst met een extra thermo-truitje, een windjas een paar dunne handschoenen met vingers en dunnen overschoenen. |
 |
| Ik heb alles over elkaar aangetrokken om warm de afdaling in te kunnen gaan. Aan alle voorspoed kwam helaas een eind want met het schakelen naar het buitenblad floepte mijn ketting eraf. Nadat dit was verholpen, snel verder, het gemotoriseerde verkeer werd nog opgehouden. Heerlijk, op naar Sölden, maar na nogmaals te enthousiast te willen schakelen, wederom die ketting eraf. Na veel inwendig gemopper, die ketting erop gelegd, echter het verkeer was intussen vrij gegeven waarbij ik achter de auto’s kwam te rijden. Dit schoot niet op, inhalen was (bijna) niet mogelijk. In plaats van de verwachte 45 minuten duurde de afdaling nu 1 uur. Eénmaal in Sölden heb ik genoten van alle toejuichende mensen. Dan het laatste stukje, naar rechts over de brug naar de finish, wie had dat kunnen denken… binnen de tijd viel ik huilend van geluk in de armen van mijn, al lang gearriveerde, mannetje Fred (hij deed er 10.13 uur over). Ik ben de finish gepasseerd omstreeks 19.55 uur, 35 minuten voor sluitingstijd nadat ik 13 uur en 2 minuten onderweg ben geweest, waarvan ik precies 1 uur heb gepauzeerd. |
| Zoals gezegd ik had last van mijn knieën, maar daarmee is alles gezegd. Ik heb de tocht perfect verteerd. Heb na de rit eerst een bidon bananenmelk gedronken en een bord pasta met zeer veel smaak opgegeten en voelde mij weer fris en fruitig. |
| Website: meer Ötztaler Radmaraton | meer WebTrainer BergOp |
 Labels:
Race, Cyclo, Toer
 Permanente link naar: Elianne van Meerendonk fietst de Radmaraton
|
WebTrainer verzorgt persoonlijke coaching.
Neemt u een WebTrainer Coach abonnement dan krijgt u een vaste persoonlijke coach die u helpt uw sportieve ambities te realiseren.
De coach maakt een optimaal trainingsplan, binnen de tijd en mogelijkheide die u heeft. De trainingen worden samen geëvalueerd en hij motiveert om uw doel te bereiken.
Trainingsbegeleiding die alleen voor topsporters gereserveerd leek, is nu beschikbaar voor iedereen.
 Zoeken in nieuwsberichten
|
Nederlands
English
Contact
RSS feed
Twitter
Elianne van Meerendonk fietst de Radmaraton
Archief
Algemene voorwaarden
Copyright
Privacy