WebTrainer

Joost Pielage rijdt Mallorca 312

Joost Pielage weet altijd weer mooie evenementen op te zoeken om er aan deel te nemen. Al jaren worden krachttrainnig specifiek voor het wielrennen gecombineerd met de nodige uren op de weg. Deze keer een weekje vakantie op Mallorca met de Mallorca 312 als afsluiting. Hieronder de belevenissen van Joost.

Zaterdag 28 april werd de derde uitvoering gehouden van de Mallorca 312, het langste rondje dat je op dat prachtige eiland kan fietsen van, precies, 312 kilometer. De start en finish zijn in Playa de Muro, bij Alcudia aan de noordkant van Mallorca. In deze tijd van het jaar kunnen ze het beter Playa de Max Hurzeler noemen, want die Zwitserse fietsreis-gigant en ex-prof is met zijn duizenden (of 10-duizenden?) klanten alom tegenwoordig in vele hotels. Met als voordeel dat die hotels perfect geequipeerd zijn voor fietsers, met grote fietsenstallingen met gereedschap, eten en drinken (water, thee, sportdrank en bananen, broodjes, etc staan de hele dag voor het grijpen).

Ik had op maandag, dinsdag en woensdag 3 ritjes van ca. 100 km gemaakt in de zuidwest hoek om weer wat klimbenen te krijgen na de vele vlakke winterkilometers. Daarna op donderdag en vrijdag lekker rustig aan met korte D1 ritjes en op vrijdag een carboload kuurtje. Op zaterdagochtend ging het dus los met ongeveer 800 deelnemers, waarvan de helft de korte variant reed van 167 km. Locale helden als Beloki, Escartin en Horrillo zetten het geheel wat luister bij. Er stond ook een pace-team aan het vertrek om te helpen om binnen de limiet van 14 uur te finishen. Ik ken dat van marathons, maar bij fietsen had ik het nog niet meegemaakt.

De eerste 26 km werden geneutraliseerd gereden over afgezette wegen, daarna begon de eerste langere klim naar 500m hoogte en mocht iedereen het verder zelf uitzoeken. Langs Lluc, Puig Major (900 m), Soller (0 m!), Valldemossa, Banyalbufar, Andratx en Es Capdella werd de hele westkust afgereden waar de wegen geen meter vlak zijn en de uitzichten schitterend. Het asfalt is bijna overal perfect en de beklimminge meestal zo'n 5-6%, maar nergens echt gemeen steil. Na 140 km en ruim 2500 hoogtemeters op de teller is het daarna 35 kilometer bijna vlak, via de hoofdstad van de Engelse Jokertjes (Palmanova), naar Palma en het epicentrum van de Duitse Jokertjes (Playa de Palma en El Arenal). Vooral dat laatste oord is een ontluisterend morsige vertoning.

De laatste 140 km zijn typisch voor het midden en oosten van het eiland: leeg, vaak lang en recht, maar wel altijd golvend.  Vanaf Palma heb ik een aardige Fin in mijn wiel, 30 kilometer verder zijn we gegroeid tot een groepje van ca. 10 man. Maar het draait niet, van de Belgische molen hebben ze op 2 man na nog nooit gehoord. We rapen nog een groepje op, maar dat levert maar één meedraaier extra op. Het tempo ligt wel erg hoog met de wind schuin mee of zelfs achter, we stampen enorm hard door. Na de eerste helft met alle beklimmingen stond de teller op gemiddeld 25.5 km/h, ik hoop dat ik terug kan naar 28 km/h, dan zou ik precies in 11 uur binnen zijn, terwijl ik vertrokken was met het idee dat ik 12 uur netto nodig zou hebben. Maar dan moeten we het eerst heel houden: zoals te verwachten in zo´n gelegenheids-groep met niet allemaal even ervaren maar intussen wel vermoeide mannen lazert er bij 240 km iemand over het achterwiel van een voorganger heen. Ik rij er gelukkig ver genoeg naast om er geen last van te hebben en het is ook geen maat van me, dus ik wacht niet op het oprapen van de brokstukken (het viel allemaal wel mee).

De Fin denkt er net zo over, dus we zijn weer met zijn tweeen, wel zo overzichtelijk. Inmiddels doet hij gelukkig ook wat kopwerk, want vooral op de hellinkjes omhoog begin ik te merken dat de macht een beetje aan het wegebben is. De verzorgingsposten (7 stuks in totaal, prima geregeld met overal vrieskisten met blikjes drank) liggen nu wat dichter bij elkaar en de gewone, witte sandwiches met een plak ham en een plak kaas smaken erg goed, want zoals altijd gaat de zoetigheid van gelletjes en bars tegenstaan. De laatste stop in Arta is een groot feest. Het hele dorp zit voor de kroeg op een dorpsplein en elke fietser wordt met luid gejuich en een dot keiharde muziek onthaald. En dan is het nog maar 27 kilometer..... Menigeen laat zich het bier goed smaken, ik moet er niet aan denken! Vlak na Arta is er nog een laatste klimmetje en staat de wind weer van opzij. Omdat mijn Garmin op 316 km uitkomt ipv 312 kan ik net niet binnen de 11 uur blijven (11h04m netto), maar we hebben wel de tweede helft afgeragd met bijna 32 km/h waardoor het overall gemiddelde op 28.6 km/h uitkomt.

De hoogtemeters houden op bij 3600m, behoorlijk wat minder dan de 4400m die de organisatie claimt. Tot op het laatst heb ik D2-hoog kunnen blijven trappen, dus de benen en de rest van het lichaam waren prima in vorm. Dat krijg je met die schemas van Webtrainer..... Ik finish als nr. 116 van de 330 uitrijders, happy bunny. Zoals de hele dag is de sfeer na de meet ook prima en heeft de organisatie zelfs niet alleen de massagetafels klaar staan maar ook een badje met ijswater. Het feestelijke buffet begint alleen pas om half 10, daar wachten we maar niet op want we moeten ook nog 45 minuten terugrijden naar onze appartement aan de andere kant van Mallorca. Een mooie tocht met een perfecte organisatie: als je toch een keer 300 km op je teller wil zien is dit er een prima gelegenheid voor.

Website: Joost Pielage | Mallorca | Mallorca 312

WebTrainer verzorgt persoonlijke coaching.
Neemt u een WebTrainer Coach abonnement dan krijgt u een vaste persoonlijke coach die u helpt uw sportieve ambities te realiseren.
De coach maakt een optimaal trainingsplan, binnen de tijd en mogelijkheide die u heeft. De trainingen worden samen geëvalueerd en hij motiveert om uw doel te bereiken.
Trainingsbegeleiding die alleen voor topsporters gereserveerd leek, is nu beschikbaar voor iedereen.

Zoeken in nieuwsberichten

Zoeken