WebTrainer

Een fietsvakantie van Zeist naar Sienna

Jack van 't Pad is lid bij WebTrainer en richt zich in de winter op de cyclocross. In de zomer is er ook tijd voor andere zaken. Maar fit is hij altijd. Hieronder een verslag van Jack zijn fietsvakantie die van Zeist naar Sienna ging. Een fietstocht met z'n tweeën.

In het ‘normale leven’ train je voor cyclo’s en het veldritseizoen. Daarbuiten is het ook wel eens leuk een fietsvakantie te doen op de randonneur. Nee, geen rondje Nederland, pak het dan gelijk maar goed aan: fietsen naar Italië. Misschien Rome, maar het werd Siena. We (mijn vriendin en ik) besloten de route van Reitsma te gaan rijden. De route loopt ruwweg via Lek, Roer en Rijn naar de Bodensee. Daarna ga je de Alpen in (Albergpas en Reschenpas) om vervolgens Italië in te rollen.

Dan begint het echte leven pas echt! Italiaans eten, de hartelijke mensen, de mooie omgeving (minus de Po-vlakte). Via de Apennijnen en Toscane fiets je richting Rome.

Hierboven staat het avontuur (1850 kilometers met 25 kilo bagage inclusief tent en 10.000 hoogtemeters in één maand, 24 fietsdagen) in vogelvlucht beschreven. Hieronder een wat gedetailleerde beschrijving met wat foto’s.

Op Hemelvaartsdag (donderdag 17 mei) begonnen we aan Etappe 1: zo’n 900 km naar Bregenz aan de Bodensee. Via Neder-Rijn, Nijmegen langs de Maas naar Roermond alwaar we de rivier de Roer gaan volgen, Duitsland in. Via mooie fietspaden en iets hobbeligere jachtpaden fietsen we langs de mooie stadjes Julich en Duren.

Hier verlaten we de Roer om via de hoogvlakte Zulpicher Borde af te dalen naar de Rijn bij Remagen. Vanaf hier volgen we de Rijn stroomopwaarts, maar de route loopt bijna vlak. We hebben de wind mee en het is nog steeds droog. De route is fantastisch: uitzichten op wijnbergen en bossen, gezellige oude stadjes en romantische burchten en ruines.

Bij Ingelheim omzeilen we de drukke steden Wiesbaden en Mainz om bijNierstein weer de Rijn terug te zien. Tenslotte steken we na 193 km fietsen langs de Rijn de rivier bij Speyer  over en rijden via de Bovenrijnvlakte en het Wurmtal tot aan Tubingen, een heel mooie oude Duitse (studenten)stad.

Hier beleefden we onze eerste rustdag en het was genieten. Dan begint het klimmen: via de Schwabische Alb, Sigmaringen en bovenlangs Friedrichshafen dalen we af naar de Bodensee (100 meter boven NAP). Nog steeds mooi weer en wind mee, het kan niet op!

Omdat het weer gaat omslaan geen rustdag, eerst de Alpen over. Na Bregenz komen we onze vriend de Rijn weer tegen. De Rijn begint namelijk in de Zwitserse bergen om via de Bodensee haar weg te vervolgen via Basel, Straatsburg en Karlsruhe om dan weer Speyer te passeren. Nu wordt het pas echt stroomopwaarts! We rijden door naar Bludenz om de dag daarop korte metten te maken met de Albergpas (1802 meter). Inderdaad dreigende luchten om ons heen. De Silvrettapas (2036 meter) is zelf gesloten!

In razende vaart afdalen naar het pittoreske Pettneu om de volgende dag Oostenrijk alweer te verlaten via Landeck, Nauders en de Reschenpas (1520 meter). We duiken Tirol in met de Reschenwind in de rug. Via fruitboomgaarden met sproei-installaties denderen we naar Merano. De volgende dag begint een dagenlange fietstocht langs de Adige. Helaas geen rugwind meer, maar tegenwind: de wind die blaast vanuit het Gardameer. Het leek wel rijden op de Lekdijk met windkracht 6 tegen, afzien! Na 224 kilometer langs de Adige bereikten we Verona. Wat een stad!

Eindelijk onze welverdiende tweede rustdag, maar helaas dan toch regen in de ochtend, maar dat mocht de pret niet drukken. Na Verona ga je de Po-vlakte in en dat is niet bijster interessant, behalve het mooie stadje Montagnana en de stad Ferrara. De wegen worden er ook niet beter op, zeg maar gerust: oppassen geblazen. We rijden de Po-vlakte uit richting Bologna, richting de Apennijnen. Bij Bologna zitten we op 1577 kilometer vanaf vertrek. Vanuit Ferrara rijden we richting Bologna, een drukke route over slechte wegen, jammer! Nabij Bologna moeten we zoeken naar de route, het Zena-dal in (Val di Zena). Op deze route maken we een side-trip naar een camping onder Bologna in het Natuurpark Monte di Sole. Hier gaan we drie dagen niet fietsen, maar luieren. Hierna gaan we weer twee heuvelruggen over (zwaar!) om terug te komen op de eigenlijke route.

We passeren twee passen: Passo di Raticosa en Passo della Futa (Marianne Vos heeft daar onlangs nog geschitterd) en zetten onze tent op bij Monte di Fo, op 770 meter hoogte. Die nacht en vroege ochtend veel regen, maar bij vertrek weer verrassend droog en warm!

Hierna dalen/stijgen/dalen/enzovoorts we naar Florence. Het was een zware etappe. Na Florence rijden we echt Toscane in: de Chianti streek. Verbluffend mooi, echt genieten. Maar geen stukje vlak, het gaat wel 100 heuvels op en neer. Als we tenslotte Siena binnenrollen zijn we echt naar de vaantjes. Ons eindpunt is bereikt. Nu morgen Siena bekijken en een dag aan het zwembad op de camping.

Afsluitend de binnenlandse trein naar Livorno en de slaaptrein naar Den Bosch. Het zit erop: amper een druppel regen, geen lekke band of malheur.  Hoe is het mogelijk!

Website: Jack van 't Pad |

WebTrainer verzorgt persoonlijke coaching.
Neemt u een WebTrainer Coach abonnement dan krijgt u een vaste persoonlijke coach die u helpt uw sportieve ambities te realiseren.
De coach maakt een optimaal trainingsplan, binnen de tijd en mogelijkheide die u heeft. De trainingen worden samen geëvalueerd en hij motiveert om uw doel te bereiken.
Trainingsbegeleiding die alleen voor topsporters gereserveerd leek, is nu beschikbaar voor iedereen.

Zoeken in nieuwsberichten

Zoeken