14-06-2013
Het was ergens in mei 2012 toen ik mijn buurvrouw tijdens de spinning les hoorde zeggen:” ik denk dat ik de Alpe d’HuZes ga fietsen”. Toen ik dat hoorde zei ik “als jij gaat dan ga ik ook”. |
Ik , vrouw van bijna 50 en moeder van 3 pubers, heb nog nooit in de bergen gefietst, één keer per jaar fiets ik in Limburg en rij dan de klimclassic (120 km). De afgelopen 10 jaar volg ik twee keer per week spinninglessen daarnaast fitness ik ook twee maal in de week.
Eigenlijk schrok ik van mijn eigen plan: de ALpe d’HuZes fietsen. Ik heb last van hoogtevrees en geen berg ervaring. Hoe ga ik dit aanpakken? Fietsen voor een goed doel, ik weet voor wie ik het doe. En snel had ik een vrouwen team samengesteld van 10 dames (en één man). Team AlpenmeiZjes. |
Gedurende de zomermaanden ben ik steeds meer buiten gaan fietsen. Zo hard mogelijk en zo snel mogelijk, net als bij de spinninglessen. Want daar word je sterk van en kracht heb je nodig om een berg op te kunnen, dacht ik. Na veel lezen en zoeken en nog meer lezen op internet kwam ik via de Alpe d’HuZes website terecht bij Adrie van Diemens webtrainer. Ik heb alle artikelen over duur – kracht -en intervaltraining, over rode en witte spiervezels, over voeding en over ‘rust-dagen’ gelezen. “Zoals ik nu aan het trainen ben kom ik die berg niet op” , dacht ik.
|
|
Vanaf november ben ik via webtrainer aan coach Aafke gekoppeld. Ik werd steeds fanatieker en sprong van fitness op de tacx en van spinningles weer buiten op de racefiets of geleende mountainbike. Natuurlijk, het enige nadeel van een webtrainer/coach is dat ze je niet in de ogen kunnen kijken en je kunnen afremmen daar waar nodig. Met mijn 49 jaar en lichte ADHD trekken zat ik vanaf november met pijn in de knieën, heb iedere griep opgepikt die voorbij kwam en bleef doorzetten. Toch ook maar weer lezen over krachttraining en intensiteit en het nut ervan. Ook Aafke stuurde allerlei nuttige artikelen door. Tja, misschien een tandje terug? Ik heb een heel concreet doel en dat is 6 keer die berg op. Dat doe ik voor een aantal zeer dierbaren. En als ik A zeg… Okay fysiek werd ik nu en dan teruggeroepen, langzaamaan ,merkte ik dat de duurtrainingen in D1 en D2 mij makkelijker afgingen . Zoals ik al vaak gelezen had van anderen merkte ik ook dat ik tijdens mijn trainingen in D1 en D2 steeds bijna omviel, ik ging zo langzaam. Pffff , heeft dit nut? Ja het heeft nut. Aafke bleef trouw iedere keer hetzelfde zeggen, gaat het goed, dagje rust ertussen, zal ik iets aanpassen? Vanaf februari worden de blessures minder. Trouw volg ik de trainingsschema’s van Aafke . Smokkel hier en daar een uurtje extra .. In april vertrek ik met mijn hele team naar Mallorca waar ik bergen op klim als een geit. Hier leer ik van de man uit onze groep de technische kanten van het fietsen; bergaf, bergop, wanneer remmen. Het gaat lekker. Op Hemelvaart rij ik 160 km door de Belgische Ardennen, kom moe én fit aan bij de finish. Ik verbaas mijzelf over mijn conditie. De kracht van mijn trainingen zit ‘m in de afwisseling van de soort training. |
Op 1 juni vertrekken we met het hele team naar de Alpe d’Huez. Ik heb mij de week ervoor erg uitgesloofd, na een tocht van ruim 200 km nog even met een paar dames krachttraining op de fiets gedaan. Jammer, een kuit blessure… Hierdoor heb ik in de week voor de ALpe d’HuZes weinig tot niets gefietst. Toch weer even net over die grens gegaan.
Alpe d’HuZes Op donderdag 6 juni 4.34 uur passeer ik de start. De eerste beklimming gaat heel gemakkelijk. Ik doe wat ik moet doen, langzaam rijden , krachten sparen. Die berg is helemaal niet stijl, ik verbaas mijzelf over het gemak waarmee ik naar boven fiets. Elke bocht drinken. Na 1.34 uur boven. Plasstop – eten –warme kleding aan en weer naar beneden. De tweede beklimming krijg ik zware benen, allerlei gedachten gaan door mijn hoofd. Ik maak mijn doel weer helder en concreet. Bij bocht 6 even stoppen, een pannenkoek en een banaan. Elke bocht drinken. Boven na 1.41 uur, plasstop – eten – warme kleding aan en weer naar beneden. Onderweg lees, ervaar en bekijk ik alles om mij heen, heb af en toe een gesprekje met een voorbijganger. De derde beklimming gaat lekker, ik geniet van het fietsen, het wordt warmer. Ik blijf zo langzaam mogelijk fietsen. Bij bocht 6 even stoppen een pannenkoek en een banaan. Na 1.47 uur boven. Bovenop het zelfde ritueel als bij de eerste twee beklimmingen. Tijdens de vierde beklimming worden mijn benen weer wat zwaarder. Ik zoek afleiding en kijk om mij heen, vraag voor het eerst aan iemand hoe laat het is. 12.15 uur. Gelukkig , tijd zat. Ik heb maanden geleden uit voorzorg de kilometer teller van mijn fiets gehaald. Ik ging telkens met deze meter in competitie, dodelijk vermoeiend. Nu rijd ik alleen met een hartslagmeter.
|
De eerste vier beklimmingen rijd ik in D1 en D2. Het gaat goed ! Ik ben er van overtuigd dat ik de 6 keer zal halen. Wederom een pitstop bij bocht 6, een pannenkoek en een banaan. In iedere bocht drinken. Na bocht 6 is er veel publiek, muziek en dus afleiding. Na 1.57 uur ben ik boven eet en drink wat zoek een wc op en bedenk mij voor het eerst dat ik over–de-helft ben. . Wederom de afdaling. Bij bocht 9 heb ik telkens last van mijn hoogtevrees, focus dan op een punt in de verte en daal rustig verder.
|
|
Beklimming 5 wordt al aardig zwaar. Mijn benen doen geen pijn, voel wel wat aanhechtingen van spieren en pezen rondom de knieën , maar zolang ik fiets gaat ‘t goed. Ik begin aardig moe te worden. Hartslag nog steeds in D1 en D2. Ik kom in bocht 6 mijn fietsmaatje tegen, die misselijk en duizelig in een stoel hangt. Ik stop haar vol met bouillon en sportdrank. Ik eet maar weer een banaan en een pannenkoek. Samen gaan we verder tot aan de top kletsen we met elkaar. Na 2.00 uur precies sta ik weer bovenop. Eten drinken , plasstop, warme kleding aan want het wordt alweer koeler. Eenmaal beneden word ik ineens zenuwachtig over de tijd. Snel een kop bouillon en weer omhoog voor de zesde keer. Samen met mijn fietsmaatje starten we . Al snel blijkt dat mijn maatje mij niet bij kan houden. Ik fiets nog steeds in D1-D2 en op mijn langzaamst. Telkens in dezelfde cadans. Ik ben nu echt moe en vraag bij bocht 19 al aan iemand of we het kerkje nu al wel of niet gepasseerd zijn. Ik kijk omhoog en bedenk dat deze berg toch wel heel erg stijl is. Hoe kom ik daar nu op ? Mijn hartslag is nog steeds tussen de D1-D2 dus daar ligt het niet aan. Ook mijn benen doen geen pijn. Ik besluit het mentaal anders aan te pakken . Bij iedere trap noem ik een naam van iemand uit mijn naaste omgeving die te maken heeft met kanker. Voor hen fiets ik , uit respect. “opgeven is geen optie” wordt “ focussen en doorzetten is mijn ding”. De laatste beklimming, na 1.58 uur sta ik boven. Gelukkig zie ik na een poosje mijn fietsmaatje ook over de finish komen. |
Mijn doel is gehaald 6 x de berg op en ook nog €8000,- opgehaald !! Ik dank Aafke om haar trainingsschema’s. Dit heeft mij een regelmaat en dosering in het trainen gegeven (ook al heb ik hier en daar gesmokkeld). Voor ‘t eerst in de bergen fietsen op mijn 49 ste dat heb ik maar mooi gedaan. In mijn beleving is 40% mentaal : doel scherp en helder stellen, vooral ook visualiseren. Telkens herhalen. Geloven in jezelf. De andere 60% is fysiek: afwisselen in trainen , doseren en zorgen voor een goede fysieke en mentale balans. Dank je Aafke voor jouw aandeel!
De Alpe d HuZes van Haske van Loenen Martinet |
Website: Alpe d'HuZes | KWF | Haske van Loenen Martinet |
Labels:
Cyclo, Toer
Permanente link naar: Alpe d HuZes van Haske v Loenen Martinet
|
WebTrainer verzorgt persoonlijke coaching.
Neemt u een WebTrainer Coach abonnement dan krijgt u een vaste persoonlijke coach die u helpt uw sportieve ambities te realiseren.
De coach maakt een optimaal trainingsplan, binnen de tijd en mogelijkheide die u heeft. De trainingen worden samen geëvalueerd en hij motiveert om uw doel te bereiken.
Trainingsbegeleiding die alleen voor topsporters gereserveerd leek, is nu beschikbaar voor iedereen.
Zoeken in nieuwsberichten
|