WebTrainer

In Maart 2012 gleed ik op 2200 meter hoogte voorzichtig uit de stoeltjeslift in de Dolomieten. Als mijn rug het hield kon ik waarschijnlijk wel een weekje skiën en anders werd het een weekje geforceerde rust. Het ging uiteindelijk net goed, maar hoe was het zo ver gekomen? Na een tiental jaren fanatiek te hebben hardgelopen had ik het sporten door omstandigheden twee jaar opzij moeten zetten. Het resultaat was een gewicht van 94,5 kilo en een rug waar het voortdurend in- en uitschoot. Op 54 jarige leeftijd gold duidelijk het principe use it or lose it. Ik was het aan het verliezen, behalve het gewicht dan want dat kwam er snel bij. Op die berg werd een besluit genomen, het tij werd gekeerd, gesport zou er worden! Door de rug kon hardlopen niet meer en het werd fietsen. Na  thuiskomst was dat eerst op de hometrainer en af en toe op de oude mountainbike die we nog hadden staan. Vervolgens, werd een racefiets besteld en die was klaar in Juli, nadat we een wereldreis hadden afgesloten. Een nieuw sportavontuur begon, op smalle bandjes! Eigenlijk was dat fietsen best leuk, al zat het buikje wel een beetje in de weg.

In Juli 2013 reed ik op mijn fiets langs dezelfde stoeltjeslift van een jaar geleden, inmiddels grofweg 15 kilo lichter en wat gewend geraakt aan klimmen op de fiets door het volgen van de WebTrainer Bergop clinics en de adviezen van mijn coach Camiel. Op weg naar een lezing in Noord Italië had ik besloten om nu eens niet te vliegen, maar de auto te pakken met de fiets achterin voor een tussenstop in Corvara. Mijn krachten moest ik nog een beetje zien te verdelen, gezien de gemiddelde hartslag van dik in de 170 op het rondje Sella Ronda, maar een nieuw sportleven was geboren. De rug was, door het fietsen, trouwens indrukwekkend opgeknapt en een wat scherper afgesteld zwart racemonster (althans dat vond ik) uit de VS kon worden besteld.

Op 12 Juni 2016 werd in de Dolomieten aan de voet van de Stelvio het startschot gelost van Bikegear The Ride een veronderstelde martelgang van 1300 km en 19000 hoogtemeters van de Stelvio naar de Cauberg door 8 landen in 8 dagen. Paul Otten (een wereldfietser en toevallig ook oud clinic volger bij WebTrainer) had mij in November het jaar ervoor gevraagd of ik als zijn maatje mee aan dit “epic” event mee wilde doen als koppel “de klimgeiten”. Inmiddels, 23 kilo lichter dan in 2012 en met alleen in 2016 al 6200 km in de benen stond ik aan de voet van de Stelvio voor de eerste etappe van The Ride. Twee uur later, met die dag nog meer dan 100 km en 2000 hoogtemeters te gaan, vond ik mijzelf terug als 13^e in mijn leeftijdsklassement op Strava op deze klassieke klim (die iedere serieuze fietser toch wel eens gedaan moet hebben). Paul en ik wisten nu dat we de komende 7 dagen echt mee zouden doen voor het master klassement  ondanks onze gezamenlijke leeftijd van 120 jaar. Bij de finish na de Cauberg noemde Carlo van Nistelrooij, samen met Gijs de organisator van The Ride, ons de masters van de masters. Een mooie geuzentitel, winnen konden we natuurlijk al helemaal niet van de beste 40 plussers in de mastercategorie, maar we hadden toch echt mee geraced en een mooi klassement gereden. Vier jaar na het voorzichtige verlaten van het skiliftstoeltje was ik terug op het gewicht van mijn 21^ste levensjaar en reed zonder ongemakken, eigenlijk verrassend gemakkelijk, 8 dagen lang, de 30 passen overvan het parcours dat de organisatoren voor ons hadden uit uitgestippeld. Use it or lose it was use it geworden met grote dank aan WebTrainer Bergop en Camiel in het bijzonder.