WebTrainer

Beter en sneller klimmen doe ik graag zegt Koos Droog uit Broek op Waterland.

Team Sky doctor Roger Palfreeman heeft op een conferentie met de titel “Training and Competing in the Heat Conference gezegd dat wielrenner Chris Froome nog 47 seconden sneller zou kunnen klimmen op Alpe d'Huez door de nieuwe en innovatieve methode van ´functionele dehydratie´ toe te passen. Mijn vraag is of dat een goede methode is en of ik het zelf ook kan toepassen.

Vanuit de inspanningsfysiologie zijn er een aantal bezwaren aan te voeren tegen de-ze methode van functionele dehydratie. 

Prestatie afname. Palfreeman denkt met Froome een gewichtsafname te kunnen bewerkstelligen van 2 kg bij een aanvangsgewicht van 67 kg. Dit is een gewichtsafname van 3%. Uit de literatuur is echter bekend dat al bij een afname van het lichaamsgewicht van 2% er een aanmerkelijke afname is van fysiek en mentaal prestatievermogen. Bij een gewichtsafname van 5% of meer kan de prestatieafname al oplopen tot 30%. Bij 2% gewichtsafname door vochtverlies kunnen sporters al last krijgen van duizeligheid, diarree, overgeven en maag darm klachten. Nu kunnen topsporters wel wat hebben maar het lijkt me een erg onverstandig om renners die etappe wedstijden rij-den hier aan bloot te stellen. Dehydratie geeft ook problemen met het herstel dat bij etappewedstijden juist zo belangrijk is. Ook is de mate van dehydratie maar matig te controleren.

De renner voor de gek houden. Palfreeman wil om de negatieve mentale aspecten te neutraliseren de renners niet op de hoogte te brengen van hun dehydratie. Dat maakt dat de renners meer van hun onafhankelijkheid prijs moeten geven en afhankelijker van de belangen van de arts, ploegleider en sponsoren. In mijn ogen een ongewenste situatie. Palfreeman wil de renners hun mond laten spoelen met in water opgelost mentol zodat ze de dorst min-der voelen. Daarnaast geeft mentol een koude, fris gevoel. Tevens stelt hij voor om bij de renners ook de waarneming van de hitte aan te passen door ze paracetamol te geven. Ook vindt hij het acceptabel om het antidepressiva Wellbutrin (bupropion) te geven zodat de renners de warmte als minder be-lastend te ervaren acceptabel. Nu zijn deze producten niet direct verboden maar het is wel een ongewenste medicalisering van de sport. Medicalisering van de sport is iets wat juist niet gedaan moet worden.

Vochtverlies. Door het vochtverlies, om het gewichtsverlies te bewerkstelli-gen, neemt de hittebelasting op de renner toe. De dehydratie kan een afname van het bloedvolume geven, een afname van de doorbloeding van de huid, een afname van de zweetproductie, een afname van de warmte afgifte, een toename van de kerntemperatuur en een toename van het suikerverbruik. Een ander fysiologisch effect van de dehydratie is dat het plasmavolume afneemt en daardoor de viscositeit (stroperigheid) van het bloed toeneemt. Een van de gevolgen daarvan is dat druk in het veneuze bloedvaten systeem afneemt en daarmee komt het bloed moeilijker in het hart terug en kan het hart dus ook minder bloed rondpompen. Dit betekent dat het belangrijke zuurstof transportsysteem minder goed werkt. Het lukt je minder goed om bij inten-sieve inspanningen zuurstof bij de spieren te krijgen. De prestatie van atleet wordt minder. 

In 2004 hebben de vooraanstaande bewegingswetenschappers Edward Coyle, Ron Maughan, Louise Burke het onderwerp van functional dehedration al eens besproken. Ze kwamen tot de conclusie dat het vooral een theoretische winst in klimvermogen (P/kg) is. De combinatie van uitdroging (dehydratie) en verhoogde lichaamstempera-tuur (hyperthermie) versterken elkaar in het minder goed functioneren van het zuur-stofopname. De conclusie is dat functionele uitdroging één grote gok is. 

Mijn advies is: “Doe het niet!”