 17-06-2011
Veel van mijn leeftijdgenoten zijn voor het eerst op de racefiets gestapt, omdat ze hun veldsport (voetbal, hockey enz.) nood gedwongen vaarwel moesten zeggen door knie- en/of andere letsels.
In 2004 ben ik voor het eerst wat gaan fietsen na een paar jaar niets aan sport te hebben gedaan door een afgescheurde voorste kruisband. Hierdoor was mijn lichaam langzamerhand fors gaan uitdijen tot een beschamende 96kg bij een lengte van 1,84m. |
 |
| :: Paul Otten in actie tijdens Les Trois Ballons |
|
Na enkele maanden regelmatig fietsen las ik in de krant over de 2e Tour d’Afrique in 2005. Een mountainbike tocht van Cairo naar Kaapstad, 12.000km in 4 maanden. Helaas kon ik door mijn werk niet de hele tocht rijden, zodat ik me inschreef voor een deel van de tocht, het traject Nairobi naar de Victoria Falls door Kenia, Tanzania, Malawi en Zambia, 3200km in 5 weken. Mijn gewicht was ondertussen gedaald naar mijn huidige 73-75kg.
Na deze tocht volgden nog vele toertochten in Limburg en de Ardennen. Tevens reed ik één Alpentocht per jaar: de Marmotte, Dolomieten Marathon (2x), Ötztaler Radmarathon en de Engadiner Radmarathon. De laatste paar jaar rijd ik ongeveer 10.000km per jaar verdeeld over de racefiets, MTB en Tacx.
|
 |
Eind vorig jaar las ik voor het eerst iets over het programma BergOp op de website van Webtrainer. Naar aanleiding hiervan vroeg me af of ik door gericht te trainen op mijn leeftijd, 57 jaar, nog vooruitgang zou kunnen boeken zonder meer fiets kilometers te hoeven maken. Omdat ik al een paar jaar met een powermeter (Powertap van CycleOps) rijd, is een eventuele vooruitgang eenvoudig te meten. Trap ik met de zelfde hartslag een hoger vermogen?
Gedurende de BergOp trainingsperiode, onder leiding van trainer Jim van den Berg, had ik al het gevoel dat ik een hoger vermogen kon trappen dan tevoren.
Les 3 Ballons stond al even op mijn verlanglijstje, maar het kwam er maar niet van tot dit jaar.
Dit was dan de test, 205km met 4300 hoogtemeters, om te beoordelen of ik vooruitgang had geboekt. |
Hierbij dan een verslag van mijn "Les 3 Ballons".
Na een verschrikkelijke autorit met veel files kwam ik na 7 uur rijden vanuit Eindhoven net op tijd aan om voor 20.00u mijn nummer en tijdchip op te halen in Champagney, waar zaterdagochend de start zou zijn. Daarna nog 15km naar het hotellletje (geboekt via Enroute) in Melisey. Daar kon ik meteen aanschuiven aan het diner. Er was één grote tafel met fietsers die allemaal via Enroute hadden geboekt. Slechts Vlamingen en Ollanders. Bastiaan de Cock, ook deelnemer van BergOp dit jaar (de zaterdaggroep), logeerde in dit hotel. |
| De volgende dag zag het weer er dreigend uit, hoewel de weersverwachtingen goed waren. De helft van de groep nam de auto naar de start en de andere helft ging op de fiets voor de 15km naar de start. Bastiaan en ik namen de fiets. We waren nog niet vertrokken of het begon te hozen (typisch microklimaat van de Vogezen). |
 |
Gelukkig bij de start werd het droog en kwam de zon door. De rest van de dag schitterend niet al te warm weer, ideaal fietsweer. Er gingen ca. 2700 fietsers op weg (een record), ongeveer 1700 voor de 204km en de rest voor 109km. Bij de start kwamen we Koos Sibtsen (ook BergOp) en zijn zoon Hylke nog tegen.
De vorige jaren probeerde ik de klim kilometers te rijden met een hartslag van rond de 140 (hoog D2); bij die hartslag klom ik meestal met een gemiddeld vermogen van rond de 240W. Met die tactiek ging ik de laatste klim meestal kapot en kreeg dan mijn hartslag niet meer boven de 130 met een vermogen van net boven de 200W.
|
Tijdens deze tocht was ik ook weer van plan om deze tactiek te volgen en te bekijken of ik dan aan het einde wat meer over zou houden. Tijdens de afdalingen en vlakke stukken wilde ik zoveel mogelijk krachten sparen en me niet laten verleiden om mee te gaan met een te snelle groep.
Bastiaan was ik bij de start al kwijt geraakt, maar na een paar kilometer haalde ik hem in. Dit was zijn eerste cyclo in de bergen. Het viel hem op dat iedereen zo hard van start ging. Vlak voor de top van de Grand Ballon haalde hij mij weer in en daarna heb ik hem niet meer terug gezien. Bastiaan finishte bijna een half uur voor mij. |
 |
Het landschap was schitterend, de route was perfect beveiligd (bij iedere bocht stond wel een vrijwilliger), de ravitaillering was matig (pas na 100km de eerste mogelijkheid om iets te eten en te drinken) en de sfeer was prima.
Om goud te halen in mijn leeftijdcategorie (50-59) moest ik binnen de 10 uur finishen (gemiddeld dus 20,5km/u inclusief stops). |
Tijdens de tocht heb ik niet zo op die tijd gelet. Ik heb vooral genoten van de omgeving en goed op mijn hartslag gelet. Tot mijn verbazing klom ik de eerste klim van 600 hoogtemeters, de Ballon de Servance, met een gemiddeld vermogen van 262W en een redelijk lage hartslag van gemiddeld 137 (midden D2). Ten opzichte van Alpen cyclo’s reden we hier natuurlijk wel op een veel lagere hoogte, wat de lagere hartslag en het hogere vermogen zou kunnen verklaren.
Ik vroeg me af of ik niet te snel van start was gegaan, maar ook de volgende klimmetjes, de Col d’Oderen (269W, HF 136), de Col de Bramont (263W, HF 139), de Grand Ballon (260W HF 139) en de Col du Hundsruck (261W HF 136) gingen lekker. Opvallend was dat ik tijdens de klimmetjes veel andere fietsers inhaalde, die tijdens de afdalingen en vlakke stukken mij weer inhaalden. Ik had niet voor niets mee gedaan aan “BergOp”! |
| Tijdens beklimming van de Ballon d’Alsace (239W HF 131) hield ik met opzet wat in om me te sparen voor de laatste klim. Ook nu ging op de laatste klim het licht langzaam uit: in totaal 5km met een 3 kilometer boven de 10%. Mijn hartslag (gem. 124) wilde niet meer omhoog en mijn uiteindelijke wattage op die klim was 220W. Hoewel de klim "La Planche des Belles Filles" heet heb ik geen mooie meisjes gezien. Ook als ze er wel waren geweest, had ik ze, kapot als ik was, toch niet gezien. Gelukkig kwam ik op deze laatste klim mijn geheime wapen goed van pas: mijn triple met 30 tandjes voor en 30 tandjes achter! |
Mijn eindtijd was 8u 30min (ongeveer een half uur sneller dan de grens voor goud voor de 20-29 jarigen). Gemiddeld 25,1km/u zonder stops en 24,1km/u met stops. Met deze tijd was ik overall 632ste van de 1621 finishers en 78ste van 291 finishers in mijn leeftijdcategorie (50-59jaar).
Met het fietsen naar de start en terug naar het hotel had ik in totaal 244km op de teller.
Alles bij elkaar was het een prachtige dag. Nu nog even trainen voor het Alpen Brevet, Zwitserland, in augustus (279km en 8000 hoogtemeters). |
| Website: BergOp 2011 | Paul Otten | Trois Ballons | meer BergOp |
 Labels:
BergOp, Cyclo, Toer
 Permanente link naar: Les Trois Ballons door Paul Otten
|
WebTrainer verzorgt persoonlijke coaching.
Neemt u een WebTrainer Coach abonnement dan krijgt u een vaste persoonlijke coach die u helpt uw sportieve ambities te realiseren.
De coach maakt een optimaal trainingsplan, binnen de tijd en mogelijkheide die u heeft. De trainingen worden samen geëvalueerd en hij motiveert om uw doel te bereiken.
Trainingsbegeleiding die alleen voor topsporters gereserveerd leek, is nu beschikbaar voor iedereen.
 Zoeken in nieuwsberichten
|
Nederlands
English
Contact
RSS feed
Twitter
Les Trois Ballons door Paul Otten
Archief
Algemene voorwaarden
Copyright
Privacy