 21-08-2011
 |
Angliru: hoogtepunt van 5 weken door Portugal, West- en Noord-Spanje
Coach/trainer Richard van Ameijden reed vanaf begin juli 2011 ruim 5 weken door het Iberisch schiereiland. Hij beklom bijna 75 cols en aankomsten bergop, waarvan een gedeelte in de Vuelta 2011 zijn opgenomen.
|
| Richard: “De meeste beklimmingen zijn van 1e of buitencategorie: La Covatilla, de lastige Puerto de San Lorenzo en Puerto de Ancares, La Manzaneda, Alto de Cordial, Lagos de Somiedo, Puerto de Mijares en natuurlijk het hoogtepunt Alto del’Angliru. De renners krijgen die loodzware slotklim op zondag 4 september voor de wielen. |
 |
| :: Hoogteprofiel van de loodzware Angliru – www.altimetrias.com |
| Gedurende 4 weken was het lekker heet met 30 – 38°C, ook goed voor mijn spieren waarvan ik de laatste jaren meer last heb. Maar in de laatste week aan de noordkust dreef er geregeld bewolking vanaf de oceaan de kuststrook binnen, waardoor er op een serie beklimmingen soms maar 20 meter zicht was. Van de klassieke klim Lagos de Covadonga, bekend als de Spaanse Alpe d’Huez met alle drukte en toerisme in de Pico de Europa erom heen, zag ik vrijwel niets. Gelukkig was hoogzomer de klim voor toeristenverkeer vanaf Covadonga afgesloten. Zo fietste ik in alle rust door de dichte mist naar de top, slechts af en toe kwamen er alleen wat busjes en enkele touringcars bergop- en af”. |
 |
| :: De ligging van de Angliru in Spanje |
| “En zo leek het ook te gaan met de Angliru…… Trouwens, toevallig ontmoette ik twee dagen van te voren in het hotel in de buurt van Pola de Lena een van de weinige Nederlanders tijdens deze vijf weken. Ik had ’s avonds net een paar dingen op de pc afgerond en liep de trap op, toen ik nog net een “Goeienavond” opving. Die kwam van Ewout van der Heijden, die in Madrid als financieel directeur werkzaam is voor KPN Mobile. We kwamen aan de praat; hij was hier om de Angliru te beklimmen. Hij kende WebTrainer, want legde er een tijdje geleden een inspanningstest af. Mijn Nederlandse nummerbord op de rustige parkeerplaats van het hotel was de link naar mij geweest. |
 |
De volgende ochtend bleken we de eersten bij het ontbijt en wisselden nog ervaringen uit. Ik wenste hem succes met zijn beklimming van het ‘beest van Asturias’. Terwijl ik die dag de prachtige Puerto de la Cubilla en later de drukke Puerto de Pajares fietste, slaagde Ewout erin zijn buit binnen te halen: zonder afstappen bedwong hij de Angliru op deze zonovergoten, kraakheldere dag. |
:: La Vega: aan de voet van de klim
|
| De volgende ochtend was ik aan de beurt. De dag startte zoals de vorige was begonnen met dichte bewolking. Gisteren loste die gaandeweg de ochtend op door een combi van wat wind en uitbundige zon. Maar de ene dag is de andere niet. Aangekomen in La Vega hangt een eindje boven het dorp nog een dichte damp en toont de aanloop van de Angliru een grauwe aanblik. Klassiek? |
| Met de nodige jaren fietservaring in de bergen weet ik hoe laat het is en begin te twijfelen aan mijn missie van vandaag. Immers: het zwaarste gedeelte van de Angliru begint pas na 6 km. Het ‘piece de resistance’ is de Cueña les Cabres in de 10e km: 18% gemiddeld, 500 m boven de 20% met een uitschieter van 23,5%. En dat na kilometers met 14-12-12-14% met ook al prikken boven de 20%. Omdat ik altijd staande klim op steile stroken zal hier mijn achterwiel – 34 x 27 gemonteerd – vanwege de aanslag van de mist op het wegdek ongetwijfeld gaan doorslippen, geen aanlokkelijk vooruitzicht. In het café bij het begin van de klim sta ik dus een kwartiertje te wikken en te wegen. Met spijt denk ik aan mijn atb die op de achterbank in de auto staat, maar wel 20 km terug op de parkeerplaats bij het hotel. |
|
Na een tweede kop koffie hak ik de knoop door en kijk gewoon hoe het van km tot km zal gaan. Ik pak mijn rugzakje weer op (droge kleren en extra handschoenen) en vertrek. De eerste kilometers zijn echt goed te doen. Hierdoor begint de onrust in mijn hoofd over de laatste kilometers alleen maar toe te nemen. Dat wordt nog versterkt door de actuele hoogtemeters en komende stijgingspercentage, die keurig op de km-bordjes staan vermeld. Het rekensommetje afmakend besef ik me, dat er straks nog 6,5 km zullen volgen met bijna 13% gemiddeld.
Al klimmend probeer ik mijn ademhaling onder controle te krijgen, waarmee de rust in mijn bovenkamer terug keert. Bij de afslag naar Porcio - bij km 4 - rijd ik de nevel in. Van tijd tot tijd hoor ik het zware, donkere ‘geklonk’ van koeienbellen. Af en toe staat er een op de vochtige weg en er liggen ook steeds meer koeienflatsen. Bij km 6 is de nevel in dichte mist overgegaan en bereik ik de eerste steile strook met 21,5%.
|
 |
| :: Het begin van de echte finale ….. |
| Ik kan niet zien waar de weg heen loopt, maar de bochten na het bord met ‘La Cuesta les Cabanes’ zijn meteen loodzwaar. Zoiets als het begin van de Keutenberg, alleen houdt het langer aan. De ketting ligt al op het grootste kransje achter, dus moet ik alle kracht aanwenden en toch behoedzaam manoeuvreren op niet weg te slippen. Achteraf zie ik op mijn Garmin dat op deze 6 slotkilometers mijn rpm een paar keer naar de 50 omwentelingen per minuut zakt. Wel een apart gevoel, dat na zo’n steil stuk een passage met 12% als een verlichting voelt. Zo werk ik me tussen de begroeiing weer een km-paaltje hogerop. |
 |
| :: Bij km 9 lijkt de lucht iets open te breken |
| Bij km 9 lijkt de lucht iets open te breken. En vandaag blijk ik geluk te hebben en wordt het doorzetten een keer beloont: vlak voor het aanbreken van de gevreesde Cueña les Cabres rijd ik door het wolkendek heen. Verbaasd kijk ik naar een strakblauwe, wolkenloze hemel en warmte golft me tegemoet. De weg is droog en een bocht verderop ligt de aller lastigste strook van de Angliru badend in het zonlicht te wachten. |
 |
| :: De bocht naar het klapstuk: de Cueña les Cabres met nog eens 500m boven de 20% ! |
| De laatste anderhalve km zijn een worsteling, louter op wilskracht bereik ik de top. Vooral de bochten na de Cueña les Cabres met opnieuw 20% kom ik maar net door. Maar tegelijkertijd geniet ik ook van het fantastische uitzicht over het wolkendek, dat geheel Asturias bedekt. |
 |
| :: Een fantastisch uitzicht over het wolkendek |
| Mijn fietstijd tot de Alto del’Angliru (1575 m), een mirador met een groot oriëntatiebord met alle – nu meestal in het wolkendek verzonken – bergtoppen in de wijde omgeving, is 1u06m. Het is echt ongelofelijk, dat bij de profs de toppers hier in een krap half uur tegen op rossen! Nog een minuutje lichtjes dalen na de top en ik kom bij de grote parkeerplaats waar in het besloten, verlaten berglandschap een groep koeien staat te grazen. Er is geen bijzonder uitzichtpunt meer, maar bij het bord van de beklimming staan drie mtb’ers uit Gijon, die eerder op de ochtend naar boven reden. We maken een praatje, wisselen onze ervaringen uit en maken foto’s van elkaar. |
 |
| :: Richard bij het bord van L'Angliru |
| De Angliru vormt samen met de Mortiolo (12,3 km – 1299 hm) en de Zoncolan (10,5 km – 1219 hm) de onbetwiste top 3 van steile beklimmingen in Europa. Elke beklimming heeft zijn eigen karakter. Een vergelijking is niet alleen op basis van de cijfers te maken. De zwaarte, die fietsers op deze bijzonder lastige bergflanken ervaren, is mede afhankelijk van de conditie van weer, wegdek en …. renner”. |
| Op zondag 4 september 2011 zal het peloton tijdens de Vuelta de Angliru weer als finale rijden. De relatief korte etappe van 142 km zal bijzonder lastig worden, omdat in de aanloop vanaf zeeniveau ook al de Tenebredo (3 km, max. 20%) en El Cordal (5 km, 9% gemiddeld, max. 15%) in het parcours zijn opgenomen. Lekker vooruitzicht voor de trouwe volgers van de bergetappes in de grote rondes! |
|
Een voorproefje van Richard op de net gestarte Vuelta kon je al aantreffen op de site van FIETS
In het komende nummer 9 van FIETS, dat eind deze week verschijnt, staan er ook artikelen over de Vuelta. Daarin beschrijft Richard in de serie Onbekende Col de beklimming van de lastige finish bergop naar de Peña Cabarga vlakbij Santander
|
Voor de 3e keer zit deze slotklim in de Vuelta. Die van vorig jaar staat misschien nog op het netvlies: in de etappe met zeer slecht weer moest Igor Anton in zijn rode leiderstricot na een val opgeven. Hij zal zeker op een revanche belust zijn.
De lastige beklimmingen in Noord-Spanje zijn overigens niet alleen maar ‘Euskatel-oranje’ gekleurd. Tijdens de finale naar de Peña Cabarga was er de allereerste keer een Nederlands succes: Joop Zoetemelk veroverde in 1979 hier definitief de leiderstrui en sloot vervolgens de Vuelta zegevierend af! |
Website: meer Richard van Ameijden | Berg op fietsen
|
 Labels:
BergOp, Cyclo, Toer
 Permanente link naar: Angliru: hoogtepunt van 5 weken fietsen
|
WebTrainer verzorgt persoonlijke coaching.
Neemt u een WebTrainer Coach abonnement dan krijgt u een vaste persoonlijke coach die u helpt uw sportieve ambities te realiseren.
De coach maakt een optimaal trainingsplan, binnen de tijd en mogelijkheide die u heeft. De trainingen worden samen geëvalueerd en hij motiveert om uw doel te bereiken.
Trainingsbegeleiding die alleen voor topsporters gereserveerd leek, is nu beschikbaar voor iedereen.
 Zoeken in nieuwsberichten
|
Nederlands
English
Contact
RSS feed
Twitter
Angliru: hoogtepunt van 5 weken fietsen
Archief
Algemene voorwaarden
Copyright
Privacy