WebTrainer

Joost Pielage Cingles du Mont Ventoux

Het fietshoogtepunt (letterlijk en figuurlijk) van de laatste paar zomers, het Alpenbrevet, viel voor mij dit jaar helaas op het laatste moment in het water. Om de schade in te halen heb ik met mijn vrouw de tweede week van oktober in Vaison-la-Romaine doorgebracht. In die periode een fietsparadijs: een prachtige omgeving, mooi warm weer en bijna lege wegen.

De eerste paar dagen was inrijden het motto om weer een beetje te wennen aan fietsen in de bergen. Ritjes over de Col de Suzette, de Col de l'Aulan en vooral de prachtige en uitgestorven Gorges de la Nesque waren daarvoor uitstekend geschikt. Na een rustdag stap ik op woensdag op de fiets voor de grote rit van deze week, de Cingles du Mont Ventoux, oftwel de mafkezen van de Ventoux. Lid worden van deze club doe je door de drie routes naar de top van de Mt. Ventoux op 1 dag te rijden, dus vanaf Malaucene, Bedoin en Sault. Er is ook nog een variant (de Galeriene) met een vierde beklimming via een bosweggetje (MTB aanbevolen) en je kan de 3 routes ook twee keer doen voor 290 km en 8800 hoogtemeters (de Bicinglette)!!

Het weer is perfect: de wind die de laatste paar dagen hard door stond was gaan liggen en de voorspelling was zonnig en warm. Na 10 km opwarmen vanaf Vaison, haal ik in Malaucene bij een kroeg het eerste stempel en kan de eerste klim beginnen, 21 km lang, gemiddeld 7.5% steil met als moeilijkste stuk een kilometer of 4 rond de 10%. In de schaduw is het nog fris, de armstukken bleven aan. Het stijgingspercentage op deze route wisselt nogal, na km 14 kan je even bijkomen op een bijna vlak stuk. Na iets minder dan twee uur ben ik boven, nog bijna helemaal alleen. Het uitzicht is fenomenaal.

Na een heerlijke afdaling (goed asfalt, weinig bochten) sta ik 25 minuten later alweer bij het beginpunt in Bedoin aan de zuidkant, net genoeg tijd om een reepje naar binnen te knagen. Bij de fietsenwinkel haal ik het tweede stempeltje en maak ik een bocht van 180 graden. De zuid-route is de moeilijkste, tussen km 7 en 14 is het in het bos bijna continue 9 a 10% steil. Het is er prachtig: de bomen in herfstkleuren, erg weinig verkeer en een graadje of 24. Ik kan me voorstellen dat het in de zomer een hel kan zijn: bloedheet en druk. De klim kost me op de kop af twee uur. Boven kan ik mijn vrouw begroeten die de klim vanaf Malaucene is opgefietst. Respect!!

De afdaling naar Sault gaat wat minder snel. De route is een stuk minder steil en de kwaliteit van het wegdek een stuk minder. In Sault staat de thermometer op 30 graden en wordt het tijd voor koffie, een koud blikje en het bijvullen van de Camelbak. Ik ben inmiddels een grote fan van het gebruik ervan in de bergen, ook op de racefiets: kunnen blijven drinken zonder je handen van het stuur te hoeven halen is handig en veilig. En het weegt minder dan twee bidons en twee bidonhouders, met meer capaciteit (2 liter)!

De omgeving is nog steeds prachtig en erg rustig. Waar aan de west en zuidkant de wijngaarden domineren, is het aan deze kant lavendel wat de klokt slaat. De route terug omhoog is langer (25 km) maar ook een stuk minder steil dan de andere twee (gemiddeld 4.7%) en wordt wel eens de Sissy Route genoemd. Maar zo voelt het niet, als derde route van de dag. Alle bekende pijntjes beginnen op te spelen: de onderrug begint genoeg te krijgen van het getrek van de armen aan het stuur, de darmen worden de gelletjes en andere zoetigheid goed zat en de voeten proberen zich door de schoenen heen naar buiten te wringen. Halverwege haal ik een Deense fietser in met een goede smaak in fiets en schoenen, dwz dezelfde als ik en we kletsen lekker bij. Hij is op reis met een groep waarvan we de oude helft twee dagen eerder zijn tegengekomen op een lokaal wijndomein. Hij doet de berg vandaag twee keer. Al kletsend gaat het tempo gestaag omhoog, de laatste 7 kilometer tot Chalet Reynard zijn maximaal 4% steil en verdwijnen de pijntjes en klachtjes als sneeuw voor de zon!

De laatste 6 kilometer vanaf CR zijn wel weer zwaar, gemiddeld 8%. Het is inmiddels 3u 's middags en de wind is flink komen opzetten, onvermijdelijk op deze kale, geisoleerde berg. Voor het veroberen van gelletjes ga ik nu even stilstaan om de rug een beetje te ontlasten. De stukjes waar de weg even naar rechts draait, richting noord, liggen nu vol in de harde wind, met als toetje het korte stukje van ruim 10% naar de Col des Tempetes (what's in a name), net na het monument voor Tommie Simpson.

Voor de derde keer boven haal ik mijn laatste stempel bij het souvenir winkeltje. Daarna mag ik naar beneden raggen naar Malaucene, net zo lekker als naar Bedoin: goed asfalt en weinig bochten. De teller komt regelmatig boven de 70 km/h. Daarna wachten me nog de 10 kms terug naar Vaison. Daar staat de wind vol in mijn gezicht, maar op vals plat naar beneden voelt het als op de Lekdijk: handen onderin de beugel en rammen maar! Om 17u stap ik van mijn karretje, na 158 km en 4450 hoogtemeters.

Website: Joost Pielage | Mnt Ventoux | Garmin Connect

WebTrainer verzorgt persoonlijke coaching.
Neemt u een WebTrainer Coach abonnement dan krijgt u een vaste persoonlijke coach die u helpt uw sportieve ambities te realiseren.
De coach maakt een optimaal trainingsplan, binnen de tijd en mogelijkheide die u heeft. De trainingen worden samen geëvalueerd en hij motiveert om uw doel te bereiken.
Trainingsbegeleiding die alleen voor topsporters gereserveerd leek, is nu beschikbaar voor iedereen.

Zoeken in nieuwsberichten

Zoeken